Acerca de
-
Kamu ekonomisinde heterodoks ekol, Kamu Tercihi Teorisi olarak adlandırılmaktadır ve Neoklasik paradigmanın karşısına dikilir.
-
Kamu Tercihi Teorisi’nin temelleri Kurumsalcı Ä°ktisat perspektifine benzer ve Kamu Tercihi Teorisi, Neoklasik paradigmanın kurumsal bakış açısı eksikliÄŸini giderir.
-
Kamu Tercihi Teorisi’nin fikirleri sözleÅŸmeci geleneÄŸine dayanır.
-
Bireylerin en temel hakkı “mülkiyet hakkı”dır ve rasyonel bireyler bu haklarını korumak için devlet adı verilen kurumu oluÅŸturmuÅŸlardır.
-
Kamu Tercihi Teorisine göre; birey; kurumlardan soyut düÅŸünülemez. Kurumsal yapıları bireyler oluÅŸturur ve kurumların oluÅŸmasında bireysel çıkarlar ön plandadır. DiÄŸer yandan, kurumsal yapılar bireylerin ihtiyaç ve imkanlarını ÅŸekillendirir. Kurumların dikkate alınmadığı bir iktisadi analiz, yetersizdir. Bir kurumsal yapı olan devlet, piyasa aksaklıklarını çözen mükemmel bir sorun çözücü deÄŸildir. Kamu Tercihi Teorisi’ne göre, kamu ekonomisinde “devletin baÅŸarısızlığı” söz konusudur.
-
Pozitif Kamu Tercihi Teorisi konuları: Oylama kuralları, ortanca seçmen teorisi, çıkar grupları teorisi, bürokrasinin ekonomik kuramı, politik konjonktür dalgalanma teorisi, seçmen davranışları teorisi ve devletin baÅŸarısızlığı teorisidir (CoÅŸkun Can Aktan, Kamu Tercihi Ä°ktisadı ve Anayasal Politik, Ankara: Seçkin Yayınları, 2019, s. 22-34.)
-
Normatif Kamu Tercihi Teorisi konuları: Optimum oylama kuralı ve Anayasal iktisattır (CoÅŸkun Can Aktan, Kamu Tercihi Ä°ktisadı ve Anayasal Politik, Ankara: Seçkin Yayınları, 2019, s. 22-34.)
-
Kamu Tercihi Teorisi’ne göre kamu ekonomisinde iyiliksever devlet söz konusu deÄŸildir. Devlet, bireylerin ve toplulukların ekonomik çıkarları doÄŸrultusunda oluÅŸturduÄŸu bir kurumsal yapıdır. Devleti oluÅŸturan bireyler, kendi çıkarlarını düÅŸünen oy maksimizasyonu peÅŸinde koÅŸan politikacılar ve kendi nüfuzlarını geniÅŸletmeye çalışan bürokratlardır. Seçmen-tüketici-mükellef rollerine sahip bireyler de tıpkı devleti oluÅŸturan bireyler gibi “homoeconomicus” karakterine sahiptirler ve kendi çıkarlarını düÅŸünürler. Politik arenada bir mübadele iÅŸlemi vardır. Bu nedenle kamusal üretimin gerçekleÅŸtirildiÄŸi kamu piyasası, kaynakların etkin dağılmamasına neden olur.
-
Kamu Tercihi Teorisi’ne göre; Neoklasik paradigmanın etkisiyle, kamu ekonomisinin sürekli geniÅŸlediÄŸi ve toplumsal refahın bozulduÄŸu ekonomilerle karşı karşıya kalınmıştır. Kamu kesimi bir “Leviathan” (canavar) haline gelmiÅŸtir.
-
Kamu Tercihi Teorisi’nin bu konudaki çözümü Anayasal Ä°ktisat olarak tanımlanır ve Anayasal Ä°ktisat normatif kuram olarak bu durumda devletin faaliyetlerinin minimize edilmesi gerektiÄŸi fikrinin sonucu olarak kamusal faaliyetlerin hukuki yönden sınırlarının belirlenmesi fikrine önem vermektedir (Aktan, 2019: 354).
-
Kamu Tercihi Teorisi’nin en önemli temsilcisi Buchanan’a göre Kamu Tercihi Teorisi, iktisat teorisinde geliÅŸtirilmiÅŸ ayrıntılı araç ve teknikleri politik sürece, kamu sektörüne, politikaya ve kamu ekonomisine uygulamayı amaç edinen bir teorik yaklaşımdır (Küçükkalay, 2008: 444).
-
Kamu Tercihi Teorisinde, Neoklasik paradigmanın aksine matematiksel ve ampirik modellemelere fazla yer verilmez.
-
Kamu Tercihi Teorisi’nin genel olarak üç temel varsayımı vardır (Aktan ve Dileyici, 2007: 17): 1-Metodolojik Bireycilik: Kamu ekonomisinde bireyci bir toplum söz konusudur. Bireyler toplumun temel unsurlarıdır ve devlet bireylerin kollektif karar almalarında ve kollektif faaliyetlerini yürütmelerinde bir vasıtadan ibarettir (Aktan ve Dileyici: 2007: 17). 2-Politik Mübadele: Kamu ekonomisinde siyasal süreç bir mübadele sürecidir ve bu süreçte özel çıkarların deÄŸiÅŸ-tokuÅŸ edilmesi söz konusudur (Aktan ve Dileyici, 2007: 17) 3-Rasyonalite: Kamu ekonomisindeki bireyler rasyoneldir ve faydalarını maksimize edecek faaliyetlerde bulunurlar. Kamu ekonomisinde “homoeconomicus” yani özel çıkar maksimizasyonu ilkesi geçerlidir (Aktan ve Dileyici, 2007: 18).
-
Önerilen mali anayasa türleri: Kamusal mallar anayasası, kamusal harcamalar anayasası, kamusal gelir anayasası, vergi anayasası, borçlanma anayasası, denk bütçe anayasası, mali federalizm anayasası
-
Kamu Tercihi Teorisi, Arrow imkansızlık teorisi nedeniyle (demokratik yollarla bireysel setlerin sıralanarak hangi bireysel setin toplumsal seti simgelediğine ulaşılamaması) gelir dağılımında adalet fonksiyonu ve sosyal refah fonksiyonlarını reddeder. Devletin Makro istikrar sağlama fonksiyonunu ise anayasal kurallara bağlar.
​
Kaynak: Berkan Karagöz, Kamu Ekonomisinde Geleneksele DönüÅŸ, Ankara: Gece Kitaplığı Yayınları, 2020.